Metode ojačanja temeljnog tla

Jedan od najvažnijih momenata prilikom izgradnje objekta je obezbjeđivanje kvalitetnog temeljenja na čvrstom i postojanom tlu. Ukoliko se geomehaničkim ispitivanjima utvrdi da je tlo loših fizičko-mehaničkih karakteristika tj. da nije dovoljno čvrsto da prihvati napone koje se prenose sa objekta, postoji nekoliko metoda ojačanja tla kojima se pristupa. Odabir metoda zavisi od tipa tla, dubine fundiranja, tipa objekta itd.

ZAMJENA TLA

Ukoliko se čvrsto i postojano tlo nalazi na relativno niskoj dubini od predvidjene dubine fundiranja, od 1.5 do 2m, onda se vrši zamjena tla. Tlo loših fizičko-mehaničkih karakteristika se uklanja i zamjenjuje se sa tlom bolji fizičko-mehaničkih karakteristika, na kojem se kasnije vrši fundiranje objekta.

POVEĆANJE GUSTINE TLA

Povećanje gustine slabog sloja se postiže nabijanjem, valjanjem i vibriranjem tla. Ukoliko je tlo sastavljeno od gline, pristupa se nabijanju i valjanju tla. Povećanje gutine tla na dubini do pola metra se postiže valjanjem, dok se za veće dubine koriste nabijači.

INJEKTIRANJE TLA

Injektiranje tla se vrši ubrizgavanjem cementnog rastvora u pore i šupljine slabog tla. Kada cementni rastvor očvrsne, tlo postaje kompaktnije i čvršće. Cementnom rastvoru se dodaju razni aditivi da bi se ubrzao proces vezivanja i da bi se spriječilo ispiranje cementnih čestica iz cementnog rastvora.