Usklađeni spoj istorijskih epoha, dalekih svjetova i savremenog dizajna

Da neki enterijeri mogu da djeluju kao jedna vrsta vremenske mašine, koja je spremna da nas lansira u neke istorijske epohe,a koja se istovremeno služi savremenim dizajnerskim jezikom, dokaz je upravo enterijer ove vile specifičnog karaktera u italijanskom gradu Brescia. 

Prema riječima Claudie Pelizzari, koja je u saradnji sa Giuliom Vencom autor projekta, vila je jedan od prvih i rijetkih, autentičnih primjera Art Noveau arhitekture u gradu. Početkom dvadesetog vijeka, formirala se nova buržoaska klasa, koja je iznikla profitirajući od industrije i trgovine, te se na taj način razvio čitav jedan takav rezidencijalni kvart okružen zelenilom i tišinom. Projektanti ističu da su upravo „tišina, priroda, ali prije svega veličanstvenost i monumentalnost na tri sprata“ bili ključni dio dizajnerskog procesa. 

Mješavina klasičnog arhitektonskog jezika unutrašnje arhitekture i komadi namještaja u Art Déco stilu

Prije svega, radi se o slojevitom i kompleksnom projektu. Stan je smješten u prostoru koji je plod različitih epoha sa elementima koje treba rekonstruisati. Unutrašnjost ove rezidencije, nalazi se na granici između klasicizma i Art Déco-a . I kao uvijek, a naročito po odvako specifičnim okolnostima, najteže je shvatiti odakle početi. Kako navode projektanti, jedini način bio je prije svega valorizovati ono što je već tu, počevši od ulaza koji nas iznenađuje neoklasičnim monumentalnim stepeništem i otkriva autentični, oslikani plafon iz tog perioda. Enterijer je prožet akcentološkim detaljima koji ublažavaju izvornu monumentalnu atmosferu. Primjer toga su zavjesa u Art Déco stilu i kaskadno svjetlo koji naglašavaju specifičan doživljaj prostora pri svakom pogledu.

Zapanjujuć krajnji rezultat

Iako su konstrukcija i statika unutrašnjeg prostora bile u dobrom stanju, funkcije određenih prostorija "su ipak morale biti izmijenjene", navode projektanti. Prizemlje je osmišljeno kao dinamično i šarenoliko okruženje namijenjeno okupljanju i druženju sa prijateljima i porodicom, dok je prvi sprat privatnog kraktera, rezerviran isključivo za ukućane. Obnovljeni su izvorni dekorativni enterijerski elementi poput gipsanih lajsni na zidovima uz mnoštvo detalja u mramornoj i metalnoj završnoj obradi. Originalna vrata kuće su prefarbana svijetlom nijansom petrolej zelene boje, a stare tapete su obnovljene, što donosi mješavinu starih epoha i svježine savremenog karaktera. 

Dnevni boravak i trpezarija su dvije odvojene prostorije, ali koje međusobno „komuniciraju“ i to u vidu kutka sa ugaonim sofama i pitoresknim tapetama i stolom sa stolicama za ručavanje. Trpezarija predstavlja bež nišu, sa tamnijim tonovima na plafonu i svjetlijim na zidovima prostorije, uz poseban akcenat u vidu apstraktnog umjetničkog djela, čiji autor je vlasnica vile. Centralnu poziciju, ipak, zauzima luster sa dizajnerskim potpisom koji lebdi izviše trpezarijskog stola poput umjetničke instalacije u prostoru.

Kuhinja, u crnom bajcanom drvetu, kreirana je posebno za ovaj prostor. Savremenog dizajna, sa ostrvom od crnog mermera, dobro se uklapa u postojeći prostor i buržujsku atmosferu vile.

Polica za knjige u dnevnoj sobi takođe funkcioniše kao skulptura u prostoru, a sačinjena je od kombinacije drveta i mesinga. 

Pogled na kupatilo

Unutar kupatila, akcenat je na samostojećoj kadi koja dominira scenom. U opremanju kupatila dalje dominira kombinacija bež boje i drveta. Posebnu pažnju privlači viseći ormarić rebraste završne obrade koji sadrži dva ugradbena lavaboa na koje se lijepo nadovezuju dva ogledala ovalnog oblika koji se nalaze iznad. Međutim, tu je tuš koji funkcioniše kao mermerna niša u crnoj boji, sa zlatnim detaljima u vidu česme koja asocira na komad nakita.

Stepenište koje vodi do tavana je takođe jedna skulptura u prostoru, sa nagnutim stepenicima koji funkcionišu po principu preplitanja i uklapanja odnosa punog i šupljeg prostora. Korišćeni materijal je drvo, obojeno u crno.