Zaštita čeličnih konstrukcija od korozije


Čelik je materijal koji se intezivno koristi u građevinarstvu zbog velike čvrstoće, ekonomičnosti i skoro neograničenih mogućnosti oblikovanja. Čelik omogućava premošćavanje velikih raspona i zadovoljenje kompleksnih estetskih zahtjeva. Ono što je problem kod čeličnih konstrukcija je da pri visokim temperaturama gube nosivost i što kada su istovremeno izloženi vazduhu i vodi korodiraju.

www.civilsnapshot.com

Korozija je proces koji traje, a djelovi konstrukcije zahvaćeni korozijom vremenom gube efektivnu površinu poprečnog presjeka, što dovodi do smanjenja nosivosti konstrukcije. Jedan od najbitnijih faktora koji utiču na razvoj korozije je sredina u kojoj se nalazi čelična konstrukcija, tj. od agresivnosti te sredine.


Korozioni procesi su u suštini hemijske reakcije koje se dešavaju na površini materijala. Korozija se može podijeliti na “suvu”, dešava se bez prisustva vlage, i “mokru” koja se javlja u uslovima kada vlažnost vazduha prelazi 60%. Pojava “suve” korozije je malo vjerovatna ali se ne može u potpunosti isključiti.


4Fe   +   3O2       →    2Fe2O3

gvožđe vazduh voda   rđa

www.relianttechnologyinstitute.com


Zaštita prevlakama


Zaštita od korozije nanošenjem zaštitnih prevlaka je najzastupljeniji način zaštite od korozije. Prevlake mogu biti neorganskog i organskog porijekla.


Zaštita neorganskim prevlakama


U neorganske prevlake spadaju metalne prevlake koje se mogu podijeliti na katodne i anodne. Katodne prevlake su uglavnom od nikla, hroma ili olova. Samo mehanički štite metal i dobre su samo ako su kompaktne. Anodne prevlake štite metal mehanički i elektrohemijski, a najčešće se rade sa cinkom.

Metalne prevlake se nanose fizičkim, hemijskim i elektrohemijskim putem. Najčešći način nanošenja metalnih prevlaka je elektrohemijskim procesom galvanizacije, koji se vrši vrućim uranjanjem i prskanjem metala.


Zaštita organskim prevlakama


Zaštita organskim prevlakama se može vršiti: nanošenjem boja i lakova; oblaganjem gumom i plastičnim masama; i privremenom zaštitom premazivanjem antikorozivnim uljima, mastima i ostalim zaštitnim tečnostima.

Najčešći vid zaštite je premazivanje čelika antikorozivnim bojama i lakovima. Zaštitni sloj se sastoji od temeljnog i završnog premaza. Na efikasnost antikorozivne zaštite utiče debljina, nepropustljivost i poroznost zaštitnog sloja.

www.steelconstruction.info


Elektrohemijske metode zaštite


Ova metoda se temelji na održavanju metala u takvom području elektrohemijskog potencijala u kojem ne korodira. U zavisnosti od načina polarizacije, elektrohemijska zaštita može biti anodna i katodna.


Katodna zaštita usporava koroziju pomjeranjem elektrohemijskog potencijala metala u negativnom smjeru. Ovo se može izvršiti djelovanjem spoljašnjeg izvora istosmjerne struje ili kontaktom zaštićenog metala sa neplemenitijim metalom tj. protektorom. Za zaštitu čeličnih konstrukcija koriste se protektori od cinka, magnezijuma, aluminijuma i njihovih legura.


Anodna zaštita usporava koroziju pomjeranjem elektrohemijskog potencijala metala u pozitivnom smjeru. Ovo se može izvršiti spajanjem sa pozitivnim polom istosmjerne struje ili spajanjem zaštićenog materijala sa elektropozitivnijim metalom, protektorom.


Elektrohemijska zaštita se najčešće koristi za zaštitu konstrukcija koje su ukopane ili uronjene, kao što su: cjevovodi, rezervoari, luke, itd.


Zaštita pravilnim projektovanjem


Mnoge korozivne procese je moguće usporiti ili potpuno ukloniti upotrebom odgovarajućih konstruktivnih rješenja. Upotreba materijala čija korozivna otpornost odgovara uslovima sredine se može znatno povećati životni vijek konstrukcije. Ispravnim projektnim rješenjima treba omogućiti mogućnost jeftinog i efikasnog održavanja konstrukcije. Konstrukcija se mora oblikovati tako da se smanji mogućnost zadržavanja vode.

Crta Pročitajte još

  Tipovi korozije kod metala



31.01.2019. Gradnja


# čelične konstrukcije # gradjevinarstvo # korozija # zaštita čelika

Prvi online expo proizvoda i usluga iz oblasti građevinarstva i arhitekture u Crnoj Gori!